Mijn laatste blog

Afscheid van de advocatuur en de woonbotenwereld

Bijna is het zover: op 1 juli 2019 beëindig ik mijn advocatenpraktijk in Amsterdam. En kort daarna verhuis ik met mijn vrouw naar Drenthe. Veel bootbewoners hebben het al kunnen lezen in Vlot van december 2018. Op de jaarvergaderingen van de Landelijke Woonboten Organisatie en onze woonarkenvereniging in de Vechtstreek kreeg ik een warm afscheid.

In dit laatste (?) blog sta ik stil bij de ontwikkeling van mijn advocatenleven en wat ik zie als de twee belangrijkste juridische items voor de woonbotenwereld op dit moment.

De ontwikkeling van mijn praktijk

Vanaf 1975 heb ik met ontzettend veel plezier op het water gewoond, eerst in Amsterdam (zie: Bullebak-actie in 1978) en later in Weesp. Al voordat ik advocaat werd ging ik met een woonbootbewoner naar een hoorzitting van de gemeente Amsterdam.

Ik heb me altijd gericht op kwesties met de overheid en huurrecht/vastgoed. Beide specialisaties waren uitstekend te gebruiken in mijn rechtsbijstand aan woonbootbewoners: voor woonboten is er altijd veel gedoe geweest met overheden, en voor pakweg de helft van de woonboten in Nederland wordt de ligplaats en/of de oevergrond waarlangs je je woning moet bereiken gehuurd van een particuliere eigenaar.

In de eerste helft van mijn advocatenloopbaan richtte ik mij vrijwel volledig op de sociale advocatuur. Rond 2000 vond een omslag plaats naar een meer commerciële praktijk, in de toen al opbloeiende vastgoedsectie van Unger Hielkema advocaten. Ik heb in die jaren veel voor woningcorporaties gedaan.

Sinds 2015 heb ik mijn eigen kantoor gehad aan de Panamalaan in Oost. Sinds die tijd heb ik meer nog dan daarvoor woonbooteigenaren bijgestaan. Die bereikten mij ook via mijn vaste juridische bijdragen voor de rubriek Juridisch Bekeken van het woonbotenblad Vlot.

De woonbotenwereld juridisch bekeken

De praktijk (ambtenaren, advocaten, bootbewoners) went heel langzaam aan de invulling van de Wet verduidelijking voorschriften woonboten waar veel van mijn blogs over gaan. In ieder geval op dit moment zorgt die voor ongelooflijk veel ONduidelijkheid hoe het zit met omgevingsvergunningen en alles daaromheen. De "verduidelijking" pakt bijzonder gecompliceerd uit en hoewel ik de wettekst al jaren kende, moest ik die altijd weer erbij halen wanneer daar een vraag over was.

En dan de huurbescherming voor ligplaatsen. Al begin 2014 kondigde Minister Blok daarvoor een wettelijke regeling aan, in 2016 werd een tekst gepubliceerd  maar sindsdien is het stil. Erg spannend is nog steeds wat er uit de bus rolt, vooral voor het overgangsrecht en de huur van oevergrond.

En nu…

Ik hang mijn toga aan de wilgen en ben niet meer bereikbaar voor nieuwe cliënten. Een enkele zaak rond ik nog af en voor die cliënten blijf ik bereikbaar via mijn bestaande emailadres. Mijn energie steek ik de komende tijd vooral in onze verhuizing naar Drenthe en de verkoop #link van onze prachtige watervilla in Weesp.

Mijn website blijft in uitgeklede vorm in de lucht, met name alle blogs die ik in de loop der jaren heb gepubliceerd blijven vindbaar. Op mijn website geef ik aan hoe mensen een andere advocaat kunnen zoeken.

Zoals ik het nu zie zal het met de invulling van mijn bedrijf Cor Goudriaan advies gaan zoals met deze blogs: waarschijnlijk volgt er niets meer, maar je weet nooit waar het bloed kruipt.